Παρακολουθούσα κατά την διάρκεια του Αυστραλιανού OPEN, ταυτόχρονα με την τιτάνια προσπάθεια του Στέφανου Τσιτσιπά, τις αντιδράσεις του φιλοθεάμονος και αδηφάγου κοινού.
Εκεί παιζόταν ένα άλλο τένις, αυτό της κακοδαιμονίας της ράτσας μας. Οι μπαλιές έξω από την γραμμή ήταν επαναλαμβανόμενες σε ρυθμό εκνευριστικό. Για έναν παίκτη που η Ελλάδα ως μικρή χώρα έχει την πολυτέλεια να διαθέτει στην κορυφή του αθλήματος, όπως είπε και ο Τζόκοβιτς, οι αρρωστημένες ψυχές αναζητούσαν ελαττώματα.
«Έβρισε τον πατέρα του, τον αποκάλεσε μαλάκα» έγραφαν δυστυχώς αρκετοί, προσπαθώντας να μειώσουν την αξία του Στέφανου. Προσέθεταν μάλιστα ότι για να εξιλεωθεί του αγόρασε μία Λαμποργκίνι! Πιθανόν να ...